Schilderijen, projecten en installaties

  • Home
  • Schilderijen
  • De compositie van Veronica
  • Projecten en installaties
  • Residu
  • CV/Contact

- Een kunstenaar kan zich, zo te zien, alleen laten leiden door ervaring, intuïtie en vondsten. Op een bepaald punt gekomen smelten die drie begrippen misschien wel samen. Maar vooraleer die harmonie bereikt is, wijzen vondsten het duidelijkst de weg naar de vrijheid. ‘Ik zoek niet, ik vind.’ luidde Picasso’s overbekende uitspraak, die net zo goed bij Rubens of Rembrandt past. Zoeken is bewust en niet alles in een kunstwerk kan bewust gedaan worden.
  Voor wie de discipline van het vinden wil leren, verandert de wereld vanzelf in een jachtterrein – een weidse vlakte, nauwelijks in kaart gebracht, in de dichtbevolkte gebieden van Europa. Het eenvoudigste voorwerp, een verbleekte postkaart van de rommelmarkt, een rozenwortel, een krantenkop, een overdrijvende wolkenformatie, kan je treffen en een betekenis krijgen, bij voorkeur onverwacht. Het zou verkeerd zijn om de wereld dan maar te beschouwen als een soort rijstebrijberg waaraan je je te barsten hoort te vreten. Om een vondst aan het licht te brengen, vorm te geven, is immers aandacht vereist; toewijding; inzet van alle vermogens. Hard werk, streng werk. Erbij liegen kun je niet: wat het wordt, dat wordt het. Ontmoediging hoort daar zeker bij, als zelfs Leonardo da Vinci gefrustreerd gestorven is.
  Het vertrouwen op vondsten, eerst aarzelend, later in het besef dat er niets anders is dat je kan helpen, schenkt in elk geval een gevoel van rijkdom. Er is een mens, hij houdt een stilgevallen horloge in de hand op 25 januari 2002 of een oude Penguin-pocket, een steen met glanzende aders of hij kijkt naar een gasboiler in een keuken; niet een filosoof kan verklaren wat dat allemaal behelst, hoe het zover gekomen is. En dan hebben we het nog slechts over een mens en enkele vondsten.
  Wie van schilderijen houdt, deelt in die ervaring van rijkdom. Schilderijen bieden de mogelijkheid tot zwerven.
Je stapt een zaaltje van een museum in, kijkt rond en wacht af. Zal iets je naar zich toehalen?

  LEEN HUET
tekstfragment uit de catalogus(ISBN 90-71722-15-5) bij de tentoonstelling ‘Jachtvelden’ in het Dordrechts Museum

Beeldend kunstenaar Jan Barel woont en werkt in Dordrecht. Hij is lid van kunstenaarsverenigingen Pictura, Dordrecht en Arti, Amsterdam. Zijn werk bevindt zich in de collecties van o.a. het Dordrechts Museum, de CBK's van Dordrecht, Groningen en Utrecht en in verscheidene particuliere collecties.